چرا وقتی لقب قائم(ع) را میشنویم باید بایستیم؟(حتما بخوانید)
وجود دو روایت دلالت بر آن دارد که وقتی نام و لقب امامزمان(عج) را میشنویم باید بلند شده و به احترام ایشان سرپا بایستیم، یکی قول امام، و دیگری فعل امام.
امام صادق(ع) فرموده است: فَلْیقُمْ و لْیطْلُب من الله تعجیلَ فَرَجَه، یعنی: پس بایستد و از خدا تعجیل فرج را طلب کند.
همچنین از امام رضا(ع) نقل شده است: وضع الرضا(ع) یده علی رأسه و تواضع قائماً و دعا له بالفرج؛ یعنی: امام رضا(ع) دستش را بر روی سرش قرار داد و متواضعانه ایستاد و برای فرج او دعا کرد.
از این دو روایت، معلوم میشود هنگام برده شدن نام مبارک امام زمان(ع) مطلوب است که برخاسته و برای فرج آن حضرت دعا کنیم. البته در روایت اول برخاستن را ویژه زمانی میداند که لقب قائم ذکر شود، و فقط بلند شدن و دعا کردن را میرساند. اما روایت دوم، لقب خاص را نمیرساند، بلکه هرگاه یادی از امام شود، برخاسته و دعا میکنیم و نیز علاوه بر این در روایت دوم، دست روی سر نهادن نیز بیان شده است.
امام صادق(ع) سبب این عمل را چنین فرموده است: زیرا غیبت ایشان طولانی است و چون رأفت امام به کسانیکه دوستش دارند، زیاد است، هرکس او را به این لقب (که اشاره به دولت ایشان دارد) یاد کند، امام به او نظر میکند، و از جمله چیزهایی که نشانه تعظیم است، برخاستن بنده هنگام نگاه کردن مولایش به او است.
از این روایت معلوم میشود، برخاستن، نشانه تعظیم و احترام و بزرگ شمردن امام است، و در مورد روایت دوم نیز هر چند کلام امام نیست، اما برداشت راوی (به عنوان کسی که حاضر در مجلس است) همین تواضع است. راوی میگوید: و تواضع قائماً، یعنی از باب تواضع، امام(ع) بهپا خاستند. پس برای بزرگ شمردن امام، و کوچک انگاشتن خود، چنین عملی انجام میشود.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: عترت